Το κόστος της Δημοκρατίας για τον ΣΥΡΙΖΑ

Ο πλούτος των εθνών είναι η ποιότητα των θεσμών τους. 

Στην κρατική επιχορήγηση έχει εναποθέσει τις ελπίδες του ο ΣΥΡΙΖΑ για να εξοφλήσει τους εργαζομένους του και να ενισχύσει τα κομματικά ΜΜΕ συγκεντρώνοντας τα κάτω από μία κοινή εταιρική «ομπρέλα». Όλα αυτά όμως μετά τον Δεκέμβριο. Για αυτό και μέχρι τότε η γκρίνια υπερτερεί της υπομονής, όπως συνέβη με τις έντονες διαμαρτυρίες και αντιδράσεις των εργαζομένων σχετικά με το κόστος της φιέστας του Κώστα Αρβανίτη στον «Ιανό» για την παρουσίαση του νέου προγράμματος του ρ/σ «Στο Κόκκινο».

Ουδέποτε έχει διαπιστώσει κάτι το μεμπτό ή επιλήψιμο στην Ελλάδα σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με το άφθονο πολιτικό χρήμα. Από την άλλη πλευρά, τα πολιτικά κόμματα, ακολουθώντας μία ανεύθυνη πολιτική διαχείρισης των οικονομικών τους, έχουν βρεθεί παραδεδομένα και καταχρεωμένα στις τράπεζες, ενώ έχουν υποθηκεύσει τις κρατικές επιχορηγήσεις (χρήματα του Ελληνικού λαού) πολλών ετών. Διαβάζοντας κάποιος τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και συγκρίνοντας αυτά με την κατάσταση των ελληνικών υπερχρεωμένων κομμάτων, που εξακολουθούν να δαπανούν διπλάσια απ’ ότι εισπράττουν, θα αντιληφθεί γιατί το Κράτος μας πτώχευσε.

Η Ελλάδα μας το 2014 θα λάβει μόλις 80 εκατομμύρια ευρώ για 2.000.000 εκατομμύρια νέους Έλληνες ανέργους. Το ίδιο έτος θα μοιράσει 64.420.000 εκατομμύρια ευρώ στα κόμματα!,,,!

Μόνο η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης! και οι τρομοκρατικές πράξεις! άρθρα 187 και 187Α θα μπορούν να κόψουν πλέον την κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων καθώς στην τροπολογία που κατατίθεται από το υπουργείο Εσωτερικών στη Βουλή έχουν απαλειφθεί (για ποιο λόγο;;;!!!) τα άρθρα 134 (εσχάτη προδοσία), 138 (επιβουλή της ακεραιότητας της χώρας), 139 (προσβολή εναντίον της διεθνούς ειρήνης της χώρας) και 148 (διακεκριμένη κατασκοπεία).

Στη ζωή του καθένα μας έρχεται η στιγμή που πρέπει να αποφασίσει!!!

Τα κόμματα οδηγούν απροκάλυπτα τη χώρα στον όλεθρο και την καταστροφή και τον ελληνικό λαό να κάθετε απλά και να παρακολουθεί τα γεγονότα. Όχι επειδή έχει χάσει τη ψυχική του δύναμη και την αγάπη του για την πατρίδα, αλλά επειδή φοβάται μην τον πουν ρατσιστή.